หอส่งสัญญาณ (เช่น เสาไฟฟ้า หอคอยพลังน้ำในแคนาดา และเสาในอังกฤษ) เป็นโครงสร้างสูง โดยทั่วไปจะเป็นหอคอยขัดแตะที่ทำจากเหล็กที่ใช้เพื่อรองรับสายไฟเหนือศีรษะ ในโครงข่ายไฟฟ้า เสาส่งสัญญาณจะบรรทุกสายส่งไฟฟ้าแรงสูงที่ขนส่งพลังงานไฟฟ้าจำนวนมากจากสถานีผลิตไฟฟ้าไปยังสถานีไฟฟ้าย่อย ซึ่งไฟฟ้าจะถูกส่งไปยังผู้บริโภคขั้นสุดท้าย นอกจากนี้ยังใช้เสาไฟฟ้าเพื่อรองรับสายส่งและสายจำหน่ายไฟฟ้าแรงต่ำจากสถานีไฟฟ้าย่อยไปยังลูกค้าไฟฟ้าอีกด้วย

หอส่งสัญญาณมีสี่ประเภท: (i) หอแขวน (ii) หอคอยเทอร์มินัลทางตัน (iii) หอตึง และ (iv) หอคอยขนย้าย ความสูงของเสาส่งสัญญาณมีตั้งแต่ 15 ถึง 55 ม. (49 ถึง 180 ฟุต) [1] ที่สูงที่สุดคือเสาส่งสัญญาณสูง 380 ม. (1,247 ฟุต) ที่มีช่วง 2,656 ม. (8,714 ฟุต) ของ Jintang-Cezi Overhead Powerline Link ระหว่างเกาะ Jintang และ Cezi ในจังหวัด Zhejiang ประเทศจีน ช่วงที่ยาวที่สุดของทางข้ามไฟฟ้าพลังน้ำคือช่วง Ameralik ของการข้ามสายไฟฟ้าของฟยอร์ด Ameralik โดยมีความยาว 5,376 ม. (17,638 ฟุต) จำเป็นต้องมีหอส่งสัญญาณเพิ่มเติมเพื่อลดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ดังนั้นในปี 2020 หอส่งสัญญาณจึงมีความสำคัญทางการเมือง

เสาสายส่งมักจะจำแนกตามรูปร่าง ได้แก่ ประเภทกระจก, แบบหัวแมว, แบบบน, แบบแห้ง และแบบบุ้งกี๋ ตามหน้าที่ของมันมีหอคอยสายส่งแรงตึง, เสาสายส่งช่วงล่าง, เสาสายส่งมุม, หอคอยสายส่งมุมเทอร์มินัล (หอคอยปลายตาย), หอคอยข้ามแม่น้ำ ฯลฯ