4. การจำแนกประเภท

(1) ตามการจำแนกประเภทวัสดุ: เสาคอนกรีตเสริมเหล็ก, เสาเหล็ก, หอเหล็กฉาก, หอคอยเหล็ก

(2) ตามการใช้การจำแนกประเภท: หอคอยเชิงเส้น (เสา), หอคอยทนแรงดึง (เสา), หอคอยไดเวอร์เจนท์ (เสา), เส้นตรง, หอคอยมุมเล็ก ๆ (เสา) หอคอยมุมเล็ก (เสา) หอคอยข้าม (เสา)

(3) ตามจำนวนวงจรที่จะจัดหมวดหมู่: วงจรเดียว, วงจรคู่, สามวงจร, สี่วงจร, หลายวงจร

(4) จำแนกตามรูปแบบโครงสร้าง: หอคอยผูก, หอคอยรองรับตัวเอง, หอคอยเหล็กรองรับตัวเอง

5. ปัญหาสายส่งไฟฟ้าวงจรเดียว

ในพื้นที่ที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจและมีประชากรหนาแน่น ทรัพยากรที่ดินมีน้อยมาก มีเพียงการก่อสร้างสายส่งสายเดี่ยวเท่านั้น

การก่อสร้างสายส่งวงจรเดียวไม่สามารถรองรับความต้องการใช้ไฟฟ้าได้อีกต่อไป

เส้นเลี้ยวหลายสายที่มีหอคอยเดียวกันเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการปรับปรุงความสามารถในการส่งผ่านของทางเดินซึ่งไม่เพียงแต่สามารถเพิ่มความสามารถในการส่งผ่านต่อหน่วยพื้นที่ของสายเท่านั้น แต่ยังเพิ่มความจุของสายด้วย

พื้นที่หน่วยถนนของความสามารถในการส่งกำลัง เพิ่มการส่งพลังงาน แต่ยังลดต้นทุนโดยรวม

ในเยอรมนี รัฐบาลกำหนดว่าจะต้องสร้างแนวใหม่ทั้งหมดบนหอคอยเดียวกันมากกว่าสองครั้ง ในสายไฟฟ้าแรงสูงพิเศษแรงดันสูงพิเศษ

ถนน สำหรับหอคอยเดียวกันสี่ครั้งสำหรับเส้นทางธรรมดา มากถึงหกครั้ง ในปี พ.ศ. 2529 ความยาวสายคอมแพ็คแบบส่งกลับหลายชั้นของทาวเวอร์และเฟรมเดียวกันคือประมาณ 2,000 เมตร

ในปี 1986 ความยาวรวมของสายคอมแพ็คหลายทางเลี้ยวที่มีหอคอยเดียวกันคือประมาณ 27,000 กม. และมีประสบการณ์การดำเนินงานมากกว่า 50 ปี

ในญี่ปุ่น สายไฟขนาด 110 kV ขึ้นไปส่วนใหญ่เป็นสี่วงจรที่มีทาวเวอร์เดียวกัน และสาย 500 kV นั้นเป็นวงจรเดี่ยวที่มีทาวเวอร์เดียวกัน ยกเว้นสองวงจรแรกเริ่ม

สายไฟขนาด 500kV ยกเว้นสายไฟวงจรเดียวสองเส้นในสมัยแรกๆ ล้วนเป็นวงจรคู่บนทาวเวอร์เดียวกัน ปัจจุบันจำนวนวงจรสูงสุดบนหอคอยเดียวกันในญี่ปุ่นคือแปดวงจร

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ด้วยการก่อสร้างโครงข่ายไฟฟ้าที่เร่งขึ้น มณฑลกวางตุ้งและภูมิภาคอื่น ๆ ที่มีการใช้งานหลายวงจรแบบทาวเวอร์เดียวกันนั้นค่อนข้างจะค่อนข้างและค่อยๆ กลายเป็นเทคโนโลยีที่เติบโตเต็มที่